TY - JOUR ID - 2835 TI - واکاوی تطبیقی جلوه‌های پایداری افغانستان در شعر سید ابوطالب مظفری و جابر قمیحه JO - ادبیات پایداری JA - JRL LA - fa SN - 2008-6881 AU - نیسی, ایاد AU - زارع, ناصر AU - بلاوی, رسول AU - پورعابد, محمد جواد AU - فرع شیرازی, سید حیدر AD - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه خلیج فارس AD - استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه خلیج فارس AD - دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه خلیج فارس Y1 - 2021 PY - 2021 VL - 12 IS - 23 SP - 229 EP - 256 KW - ادبیات مقاومت افغانستان KW - مکتب تطبیقی آمریکا KW - سید ابوطالب مظفری KW - جابر قمیحه DO - 10.22103/jrl.2021.2835 N2 -  حوادث ناگوار دوران معاصر در کشورهای اسلامی باعث گسترش ادبیات پایداری شده ‌است. ادبیات پایداری یکی از گونه‌های ادبیات متعهّد است که با توجه به رویدادهای اجتماعی و سیاسی هر ملت و شرایط تاریخی آن بازتاب و انعکاس متفاوتی در قیاس با دوره‌های دیگر دارد. در میان شاعران معاصری که در این زمینه اشعار بسیاری سروده‌اند، می‌توان به سید ابوطالب مظفری که شاعر افغانستانی مقیم ایران است و جابر قمیحه شاعر مصری اشاره کرد. سید ابوطالب مظفری قسمت اعظم مجموعۀ شعری خود را در بیان پایداری و رشادت مردم افغانستان سروده است. وی در دفتر شعری خود «عقاب چگونه می‌میرد؟» به روزگار دشوار و جانکاه ملت افغانستان پرداخته است. جابر قمیحه شاعر مصری نیز به‌دلیل حضور در مناطق مرزی نزدیک به افغانستان و مشاهدة انواع دست‌اندازی و تجاوز نسبت به حریم این کشور مسلمان و مردمان آن، تعهّد ادبی خویش را در مجموعه‌ای به‌نام «لجهاد الأفغان ... أغنّی» اختصاص داده و از رشادت‌ها و دلاوری‌های مردم این سامان زبان به‌میان آورده ‌است. این پژوهش به مقایسۀ تطبیقی اندیشه‌های مقاومتی ‌این دو شاعر می‌پردازد تا از این رهگذر وجه تمایز مضامین مشترک پایداری آنها را نسبت به یکدیگر روشن کند. جابر قمیحه به‌عنوان یک شاعر مصری و از زاویۀ نگاه یک شاعر متعهد به ادبیات پایداری افغانستان نگریسته، حال آنکه مظفری خود یکی از مجاهدان حاضر در عرصۀ جهاد می‌باشد و این تفاوت در نگرش، زیبایی‌ ادبی دو چندانی به شعرشان بخشیده است. یافته‌های این جستار که به‌روش تطبیقی و براساس مکتب آمریکایی به وارسی مضامین مشترک در دفترهای شعری دو شاعر مذکور می‌پردازد، حاکی از آن است که جلوه‌های مقاومت از قبیل ترسیم رنج و محنت دوران جنگ، روحیة مبارزه‌طلبی و جنگاوری، پاسداشت مقام شهیدان، جاماندن از کاروان شهیدان، دعوت به اتحاد و پرهیز از تفرقه، ترویج روحیة امید و خودباوری، در مجموعۀ اشعار آنها از بسامد بسیار بالایی برخوردار است.   UR - https://jrl.uk.ac.ir/article_2835.html L1 - https://jrl.uk.ac.ir/article_2835_2ae740d9e60131e0bedc92bc3a5231b3.pdf ER -