نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

• داریوش کاظمی

استادیار زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان

چکیده

  به نظر می­رسد مردی و مردانگی­یی که در آثار حماسی مورد نظر شاعران حماسه­سرا بوده است، با اندک تفاوتی به آثار عرفانی راه­یافته­است. در واقع مجموعه صفاتی که مردان صحنۀ جنگ و جنگاوری در عرصه و میدان جنگ دارند در عرصه ومیدان مبارزۀ عرفانی با حال و هوای خاص این حوزه رخ می­نماید. عارفان راستین، در آثارشان، خود را همواره با نام­های ویژه­ای، معرّفی کرده و با اوصاف و القاب خاصی نام برده­اند. دقت در ابعاد و زوایای معنایی این نام­ها، از یک­سو نشان­دهندۀ رازآلودی ساختار شخصیّتی عارفان و از سوی دیگر نشانه­ای در تأیید حضور و کارکرد مؤثر آنان در جریان­های مردمی است.  در این مقاله یکی از نامواره­ها که در متون عرفانی از آن بسیار یاد شده است- مردان- مدّ نظر واقع شده و با بهره­گیری از شواهد قابل استناد، بر اهمیّت آن در ساختار اندیشگی عارفان، تأکید شده است. نتیجۀ این بررسی، نشان­دهندۀ این موضوع است که بین مردان متون حماسی، پایداری و جنگاوری با مردان عرصۀ سلوک عرفانی شباهت­های فراوانی وجود دارد.
 

کلیدواژه‌ها

• نامواره­
• عرفان
• عارفان
• مردان
• ادبیّات حماسی
• جنگاوری
• پایداری

عنوان مقاله [English]

Analysis of the Epithet “Man” in Mystical and Resistance Literature

نویسنده [English]

• ... ...