نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیئت علمی دانشگاه سمنان

2 دانشجوی کارشناسی ارشد ادبیات مقاومت دانشگاه سمنان

چکیده

سبک در هنر داستان­نویسی به مانند سبک در سایر انواع ادبی، فراهنجاری در زبان است که نظام خاص احساسات و اندیشه­های نویسنده و شیوة شخصی او را در نگریستن به جهان نمایش می­دهد. در دوران معاصر، سبک­شناسی اگرچه همانند گذشته مورد استفاده قرار می­گرفته؛ امّا از لحاظ کاربرد زبانی و ویژگی­های ادبی دچار تغییر و دگرگونی­هایی شده است که نویسندگان معاصر را همچون گذشته صاحب سبکی شخصی ساخته است. سبک خاصی که امیرخانی در آثار خود به کار برده از حیث زبانی و ادبی قابل تأمّل است: کاربرد واژگان جنگی، جابه­جایی ارکان جمله، استناد به آیات قرآن، جدا نوشتن کلمات متّصل و... از برجستگی­های زبانی او به شمار می­رود. همچنین کاربرد تشبیه، توصیف و تصویر از موارد دیگر سبکی او به شمار می­آید. محوریت غالب فکری او، نشان دادنِ تضاد و تناقضی است که برخی از رزمندگان، پس از بازگشت از جبهه و جنگ به آن دچار می‌شوند و همین عامل، سبب کناره­گیریِ آنان از مردم می­شود.­­ روش اتخاذ شده برای بررسیِ سبکیِ رمانِ ارمیا، رویکرد سبک‌شناسیِ لایه‌ای است. در این روش، متن داستان در سه لایة زبانی، ادبی و فکری مورد تحلیل سبک­شناسانه قرارگرفته است. در سطح زبانی، عناصر لفظی و زبانی پرکاربرد، به عنوان موتیفِ لفظی یا دورن مایه نشان داده شده است. در سطح ادبی نیز عناصر ادبیِ متن که ایجاد کننده تصویر و موسیقی در متن شده­اند و در نهایت در سطح فکری نیز، عناصر فکری و محتوایی غالب در متن رمان مشخّص شده­اند. در این مقاله کوشیده­ایم به بازنمایی سبکیِ این رمان در سه حیطة زبانی، فکری و ادبی دست یابیم.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

A Stylistic Study of the Novel "Ermia" by Reza Amirkhani

نویسندگان [English]

  • ... ... 1
  • ... ... 2

2 ...

چکیده [English]

Style, in the art of writing fiction, as style in other literary genres, is a super norm in language, which shows the writer’s special system of feelings, thoughts, and his personal way of looking at the world. In contemporary era, although stylistics has been used as in the past, it has changed in terms of language use and literary feature. This has made contemporary writers have their own personal style, as in the pas. The special style used by Amirkhani in his works، in the terms of linguistic and literary is notable. The use of war terminologies, displacement of sentence elements, references to the Quran، writing the connected words apart, etc., are some of the prominent features of his language. Also the use of metaphor, description, and image، are other examples of his style. The prevailing centrality of his thoughts is showing the contrast and paradox that some of the soldiers after returning from the war are involved in, and this makes them keep away from people. The adapted method for the stylistic study of the novel Ermia is layer stylistics approach. In this method, the text of the novel is analyzed stylistically in the three linguistic, literary, and mental layers. At the linguistic level, the frequent verbal and linguistic elements used as verbal motifs or themes; at the linguistic level, the literary elements that create image and music; and finally, at the mental level, the prevailing mental and literary elements in the text of the novel have been demonstrated. This study attempts to reach the stylistic representation of the novel، in the three linguistic, literary, and mental levels.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Style
  • Linguistic level
  • Literary level
  • Ermia
  • War literature
امیرخانی، رضا. (1391). ارمیا. چاپ سوم. تهران: نشر افق.
ایرانی، ناصر. (1380). هنر رمان. چاپ چهارم. تهران: آبانگاه.
بهار،محمدتقی. (1386).سبک‌شناسی.تهران. انتشارات زوّار.
دوتان، ریچارد. (1372). «از نقد جدید تا سبک­شناسی و ساختارگرایی». ترجمۀ جلال سخنور. ادبستان. ش 41. صص64-60.
رحماندوست، مجتبی. (1388). سه­پدیده در آینة رمان (قرآن، انقلاب، دفاع مقدّس). تهران: انتشارات سورة مهر.
سیدحسینی، رضا. (1381). مکتبهای ادبی. (جلد اول). تهران: انتشارات نگاه.
شفیعی­کدکنی، محمدرضا. (1371). شاعر آیینه­ها. تهران: انتشارات آگاه.
شمیسا،سیروس. (1384). معانی. تهران:نشر میترا
شیشه­گران،پرویز. (1387). چهل کتاب (معرفی توصیفی چهل داستان دفاع مقدّس). تهران: گلگشت.
مهروز، زکریا. (1380). «سبک­شناسی نثر داستانی معاصر». آموزش زبان و ادب فارسی. ش 60. صص59-54.
مهریان، جواد. (1389). «نظری انتقادی بر سبک­شناسی در ایران». فصل­نامة تخصصی ادبیّات فارسی دانشگاه آزاد. ش 27. صص122-111.
میرعابدینی، حسن. (1377). صدسال داستان نویسی ایران (ج3). تهران: نشرچشمه.